Engano(-clino)
Salicornia procumbens
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Perso-pèiro, Salicor, Sausouiro, Sansouiro.
Nom en français : Salicorne couchée.
Descripcioun :Es uno engano de l'an e noun renadivo au contro di gènre proche Arthrocnemum e Sarcocomia. Adounc fai pas de bouissoun e s'atrobo pulèu dins li relarg sala mai dubert. Lis estamino sorton un pau e li tres flour de cade tros soun quàsi de la meme taio, aquelo dóu mitan un pau mai grando pamens (fotò e dessin). De coumpara emé Salicornia europea.
Usanço :Lis engano soun coumestiblo e se manjon en ensalado se soun pas trop duro, e peréu esboulentado, adoubado coume de baneto. Bèn li lava que pòu i'agué de parasite dangeirous (letouspiròsi dóu ragoundin e douvo dóu fege).
Port : Erbo
Taio : A
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Salicornia
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Sansouiro
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : TER
Ref. sc. : Salicornia procumbens Sm., 1813
Neveirolo(-de-Fabre)
Acis fabrei
Amaryllidaceae
Nom en français : Nivéole de Fabre.
Descripcioun :Ve-l'aqui la neveirolo-de-Fabre qu'es estado óublidado un siècle de tèms e retroubado dins lis annado 1980. Es uno planto forço raro, la souleto endemico de Vaucluso. La fau cerca à la debuto de mai dins li mount de Vaucluso (flouris gaire de tèms). Cado planto fai uno souleto campaneto blanco clinado devers lou sòu. Li fueio soun primo e longo.
Usanço :Dèu èstre uno planto empouisounanto coume sa cousino, la neveirolo (Leucojum aestivum).
Port : Erbo
Taio : 30 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Acis
Famiho : Amaryllidaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Remarco : Endemico de Vaucluso
Abriéu à Mai
Liò : Tepiero roucaiouso
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Acis fabrei (Quézel & Girerd) Lledo, A.P.Davis & M.B.Crespo, 2004
(= Leucojum fabrei Quézel & Girerd, 1990 )